تاثیر ویتامین ریبوفلاوین بر میزان رشد، بازماند‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گی و فاکتورهای خونی و ایمنی ماهی کپور معمولی انگشت‌قد (Cyprinus carpio, Linnaeus 1785)

ویتامین­ها یک گروه مشتق از ترکیبات آلی هستند که به عنوان اجزای ضروری جیره­های غذایی ماهی­ها و میگوها جهت رشد، تکثیر و سلامتی آنها مورد استفاده قرار می­گیرند. در این مطالعه بچه ماهیان کپور معمولی با جیره غذایی SFC حاوی سطوح مختلفی از ویتامین ریبوفلاوین (mg/kg 20 و 15  ، 7) مورد تغذیه قرار گرفتند.  هم­چنین یک گروه شاهد نیز بدون اضافه کردن مکمل ویتامینی مورد تغذیه قرار گرفتند. نتایج مقایسه پارامترهای زیست­سنجی و شاخص­های رشد براساس تیمارهای مختلف سطوح ویتامین ریبوفلاوین در جیره غذایی ماهیان نشان داد که تنها از لحاظ شاخص­های زیست­سنجی و پارامتر درصد افزایش وزن بدن (BWI%) در بین تیمارهای مختلف اختلاف معنی­دار مشاهده شده است (05/0P≤). بیشترین رشد در ماهیان تیمار 3 (55/0±52/21 گرم) وکمترین میزان در تیمار شاهد (72/0±03/18 گرم) به‏دست آمد. به‏علاوه نتایج مقایسه فاکتورهای هماتولوژی و بیوشیمیایی خون در بین تیمارهای مختلف جیره غذایی نشان داد که این تیمارها از لحاظ  تمامی فاکتورهای ارزیابی شده به­جزء پارامتر هموگلوبین داخل گلبولی MCH دارای اختلاف معنی­دار آماری می‏باشند (05/0P≤). بر پایه نتایج به نظرمی­رسد که دوز بهینه ویتامین ریبوفلاوین در جیره غذایی بچه ماهیان کپور معمولی mg/kg 20 می­باشد.